Na vorig jaar een ronde alleen te hebben gereden krijg ik nu support van fietsmaatje Henry. Aangezien hij ‘maar’ een week kan besluiten we om een flinke alpen trekking te gaan maken. Zijn wens om een keer de Mont Ventoux te fietsen laat ik in vervulling gaan en maak een ronde vanuit Grenoble via Gap en Barcelonette naar de Mont Ventoux. Tegelijk met ons zijn Henry’s collegae daar een paar dagen om te fietsen dus kunnen we dat mooi combineren. De weersvoorspelling is goed, alhoewel het wel heel erg heet wordt. Maar, beter te warm dan te koud.
Dag 1
Zaterdag 10 juni: Nijmegen - Vizille
We vertrekken om 11:30 uur uit Nijmegen en rijden relaxed naar Vizille, een klein plaatsje in de buurt van Grenoble. Het is niet niet druk op de weg en zonder files of oponthoud komen we aan het begin van de avond in Vizille aan waar
we een overnachting hebben geboekt in Hotel Sandra. Inderdaad, zo ziet het er ook uit maar geen dames van lichte zeden te bekennen. We installeren ons en lopen het dorp in om een hapje te eten; het vult en daar houd het dan ook mee op. We gaan op tijd naar bed want morgen willen we ‘fris’ van start!
Dag 2
Zondag 11 juni: Vizille - Gap, 112 km
Allebei niet heel best geslapen en toch vroeg uit de veren met het oog
op de warmte die wordt aangegeven voor vandaag. Sandra wil niet zo heel vroeg opstaan en zo kunnen we pas vanaf 07:30 uur ontbijten. Wel aardig dat we de auto hier een weekje mogen achterlaten, volgend weekend komen we graag bij haar terug!
Na wat toeristique fotootjes laten we Vizille achter ons en rijden we naar Sichilienne waar we beginnen aan de eerste beklimming van de dag, de
Col de Morte van 13 km lang. Goed geasfalteerd, mooi stijgingspercentage en zo doet de col z’n naam geen eer aan. Het is al flink warm maar gelukkig rijden we veel door de schaduw. Zonder al teveel geleden te hebben komen we samen boven, Henry heeft z’n tempo wel een beetje aangepast. Na de afdaling doen we na 50 km een KMG stop (koffie met gebak) en concluderen dat we de helft er al bijna op hebben zitten. Dan volgt al snel de 2e col, een onbekende en dat zullen we weten:
Col de Parquetout. Ik ga ‘m never nooit meer vergeten! Het is heet, 36 graden, geen wind en stijgingspercentages continue tussen de 10-15%. Wat een hel, een soort mini-Mortirolo!! Henry fietst al snel bij Guus weg en gaat in z’n eigen tempo. Het is harken en duwen en ja hoor, na een jaar of
20 moet Guus weer eens in een beklimming van de fiets. Misselijk, beetje hypo van de cola, de warmte, niet gegeten en vermoeidheid. Dan schiet de kramp er ook nog in, om vervolgens een keer of 3 van de fiets te moeten. Henry is al een half uur boven, hem is het wel al fietsend gelukt. Ach, het was maar 7 km …
Na de afdaling gaan we wat eten (f*ck, continue kramp!) en dan op naar Gap.
We moeten nog wel de
Col de Bayard over via de route Napoleon, ook niet fijn meer met stijgingspercentages tot 12%. Gelukkig komen we op de camping waar Guus eerst een uur helemaal total loss in het gras ligt, ziek, zwak en misselijk. Leuk dat fietsen. Henry heeft de dag goed doorstaan, zet de tent op (en die van Guus). Daarna nog lekker in de hottub en ’s avonds schuiven we aan in het restaurant van de camping. Rond 23:00 uur de tent in, morgen wacht ons 136 km. Zin in!
Totaal: 112 km / 3372 hm
Dag 3
Maandag 12 juni: Gap - St. Martin d’ Entraunes, 140 km
Je gaat met HKK dus vroeg op, 06:30 uur! Voor geen meter geslapen dus dat wordt nog wat
vandaag. Gelukkig geen kramp gehad vannacht maar de spieren voelen toch niet erg soepel. We nemen een ontbijt in Gap en slaan wat in bij een supermarktje en rijden we al vroeg de eerste col op, de
Col de Sentinelle. Lekker stijgingspercentage en door een mooi landschap bereiken we vrij vlot de top op 981 m. Het gaat wat op en af en zo rijden we richting het Lac de Serre Poncon waar we een koffie nemen in Espinasses. Door de prachtige gorges die volgt is het op en top genieten, supergaaf is het hier. De top van de
Col de Saint Jean op 1332 m stelt niks voor en dan dalen we naar de grote weg die ons naar Barcelonette moet brengen. We gaan in Lauzette toch eerst voor de lunch en de prima pasta gaat er goed in. Aanvankelijk hadden we gedacht dat de weg naar Barcelonette erg druk zou zijn maar dat valt reuze mee. Daar aangekomen eerst de supermarkt in om drinken in te slaan want ook vandaag is het weer snikheet. De benen zijn nog redelijk en dan beginnen we aan de
Col de la Cayolle van maar liefst 29,5 km. Henry fietst al snel in z’n eigen tempo, Guus laat hem verstandig gaan en fietst alleen omhoog. Ook nu raakt hij net als gisteren bevangen door de hitte en tegen zijn principe toch met de beentjes aan de grond om de lichaamstemperatuur te laten zakken bij een heerlijke bergfontein. De nederlanders die daar zitten vertellen dat Henry 5 min voor ligt en niet gestopt is. Gestaag kruipen we omhoog. De col is fantastisch, qua stijgingspercentages niet te steil e
n landschappelijk fantastisch. Onderweg zien we regelmatig marmotten, blijven toch leuke be
esten met die dikke kont. Henry staat al op de top en blijkt ‘slechts’ 10 min daar te zijn, dat valt dus mee. Ook hij is moe door de warmte en de lengte van de klim. We dalen de 25 km en moeten dan nog even aan de bak om via een steil weggetje de camping te bereiken. Wel wat te drinken in het restaurant, geen eten… We smeken de campingbaas of ze wat kunnen maken en uiteindelijk maken ze een prima diner. Helaas door de hitte krijgt Guus het niet weg, genant. Morgen weer een lekkere 130 voor de boeg, nu wat meer naar benee!
Totaal: 140 km / 3268 hm
Dag 4
Dinsdag 13 juni: St. Martin d’Entraunes – Les Mees, 130 km
Héérlijk geslapen, eindelijk! Met niet meer dan een Snelle Jelle en wat druivensuiker beginnen we de
dag, helaas geen ontbijt op de camping. Als we alles weer ingepakt hebben kunnen we meteen aan de
Col de Champ beginnen. Oeps, dat valt wat tegen want die is 17 km. Ondanks dat Guus hem eerder heeft gefietst was daar geen rekening mee gehouden. Ook nu is het al weer snel warm, dus blijven drinken is het devies. We blijven bij elkaar (ondanks dat Henry wel harder kan) en genietend van deze prachtige, rustige klim trappen we onze zware fietsen omhoog. De laatste kilometers zijn toch heftig, Guus heeft honger en (nu al) last van de hitte; Henry kan daar beter tegen. Op de top ontmoeten we engelsman Ray die in de buurt woont en na het uitwisselen van visitekaartjes (
www.beteropdefiets.nl) dalen we via een prachtig weggetje tot Colmars. Yoghurt, cola, kersen en aardbeien worden op de markt en in de supermarkt gekocht, nemen een bakkie en gaan verder dalen. Bij de eerste de beste (korte) klim puffen we het uit, man wat is het heet! Gelukkig zijn er in alle dorpjes waar we door komen wel een fontein en overal gaan we kopje onder. Heerlijk, onbetaalbaar! We stoppen ook nog even aan de rivier om verkoeling te zoeken en dan beginnen we aan de beklimming van Col de
Defend (geen profiel). Niet zo moeilijk, wel zwaar do
or de warmte. Na de top is het veel vals plat omlaag en zo houden we het tempo er redelijk goed in. Nog een paar keer onderdompelen, cola en zoetigheid op het terras (we kunnen natuurlijk geen restaurantje vinden) en zo rijden we naar Les Mees, de eindbestemming van vandaag. Wederom veel kilometers, 132 en de strijd tegen de warmte. Guus is blij dat ie er is, Henry voelt zich nog vrij goed….mafkees! Tentje op, relaxen en ’s avonds heerlijk gegeten in het dorp. Morgen gaat de strijd tegen de elementen door!
Totaal: 130 km / 1687 hm
Dag 5
Woensdag 14 juni: Les Mees - Montbruns les Bains, 112 km
Het was warm in de tent, daardoor weer slecht geslapen. Voor zevenen eruit om toc
h niet alles in de hitte hoeven te fietsen. Ontbijten kunnen we niet en dus maar weer met wat crackers en een Snelle Jelle op de fiets. We moeten meteen omhoog, niet al te steil, maar al snel gutst het zweet ons van het gezicht. Na een kilometer of 7 krijgen we een lekker vlak stuk tot we in een dorpje komen waar we bij een klein supermarktje en een boulangerie wat te drinken, yoghurt en stukken pizza(!) kopen. In Saint Etienne les Orques moeten we rechtsaf de
Montagne de Lure op, een klim van 17,5 km met een gemiddeld stijgingspercentage van 6%. Op de kaart een pracht weggetje maar de praktijk valt wat tegen. We fietsen in ons eigen tempo omhoog, Guus in een licht verzet want hij heeft sinds gisteren last van z’n knie (Tractus Iliotibialis Frictie Syndroom). Hij is toch ook bikefitter…?? Als we op de top zijn, Henry is er al een kwartier, blijkt het de mini-Ventoux te zijn. We knallen naar beneden, heerlijke afdaling en na een paar dorpjes komen we bij een ‘snack’ bij iemand in de tuin waar we ons lekker aan het zwembad nestelen. We zitten mooi op schema en hebben nog alle tijd. Helaas laat de tomaat met mozzarella erg lang
op
zich wachten en de tagliatelle met zalm al helemaal. Na 1,5 uur weer verder en dan moeten we nog 45 km tot we bij de collegae van Henry zijn die bij de Mont Ventoux in de buurt zitten. Nadat we de Col de la Pigière (968) en de Col de Macuègne (1068) hebben bedwongen dalen we naar Montbrun les Bains waar we worden ontvangen door de mannen. ’s Avonds met z’n allen bij de pizzeria gegeten en alvast wat verhalen over de Mont Ventoux die morgen op het programma staat. Henry wil ‘m 3x doen. Veel succes….
Totaal: 112 km / 2338 hm
Dag 6
Donderdag 15 juni, Mont Ventoux
Vandaag is het een ‘rustdag’; toch gaat Henry voor alle eer en glorie 3x de
Mont Ventoux op fietsen. Weliswaar op z’n eigen racefiets want die hebben de mannen voor ‘m mee genomen. Ondanks z’n pijnlijke knie gaat Guus ook mee, maar 1x naar de top via de gemakkelijke kant van Sault vindt ie genoeg. De eerste keer gaat vlotjes voor Henry en daalt dan naar Bedoin voor de 2e keer. Guus zit dan al lang en breed op het terras in Sault als hij bericht krijgt van Henry dat ie voor de 2e keer boven is. Chapeau! De collegae van Henri zijn vanaf de top van de Ventoux gedaald naar Malaucene en maken een lus via de achterzijde terug naar Montbruns. De 3e app van Henry laat lang op zich wachten. Vanmiddag is het weer extreem heet en aan het eind van
de middag nog steeds geen bericht. Hoewel het een bikkel is maken ons toch een beetje zorgen. Door in Malaucene wat langer rust te nemen, z’n telefoon bijna leeg was, kon hij geen reactie meer geven. Rond 18:30 uur komt hij terug bij het appartement, hij heeft de 3x gehaald. Een héle, héle, héle dieping buiging!! 3x De Ventoux met dit weer, 160 km en 5000 hm, bahbah... HELD!!
Met de hele groep ’s avonds gegeten op het terras Chez Paulette en gezellig gekeuveld.
Na de ‘rustdag’ trekt de karavaan morgen weer verder.
Totaal: Henry: 160 km / 5000 hm - Guus: 77 km / 1670 hm
Dag 7
Vrijdag 16 juni, Montbruns les Bains - Saillans: 105 km
Om 07:00 uur reveille, nu wel goed ontbijten en de fietsen weer prepareren
voor de volgende etappe. We nemen afscheid (veel dank heren!) en rijden al snel door de prachtige omgeving aan de oostzijde van de Ventoux. Het eerste hupje is de Col des Aires (640 m), stelt niet veel voor en via een lekkere afdaling komen we al snel in Buis de Baronnies waar we stoppen voor koffie en een smoothy voor Henry. Voorzorgsmaatregelen voor onderweg in de supermarkt getroffen en dan op weg naar Condorcet waar we hebben afgesproken met de ouders van een vriendin van de vrouw van Guus (snappie?). Daarvoor moeten we nog wel over de
Col d’Ey (718 m), mooi maar lokaal wel heet. Derhalve regelmatig volledig kopje onder bij alle waterbakken in elk dorp. We fietsen door de Drome waar de lavendel nog net niet vol in bloei
staat maar al wel prachtig oogt. Aangekomen bij de familie Visser krijgen we een heerlijke lunch voorgeschoteld en nemen we een duik in het zwembad. We hebben alle tijd en nemen het er lekker van. Met nog 50 km voor de boeg vertrekken we rond 15:00 uur uit Condorcet (DANK!!) en moeten nog 1 beklimming doen, denken we. Dat blijken er twee te zijn, Col de la Sausse (791 m) en
Col de la Chaudière (1047 m). Vooral de laatste van 7 km is vrij pittig met regelmatig trajecten van 9% en een stevige wind op de kop. Ook dit varkentje weten we te wassen en knallen naar beneden naar Saillans waar we eerst een biertje nemen op het terras; die hebben we verdiend. Conclusie: mooie dag, mooie route, beetje jammer van de knie van Guus en een fitte Henry na 3x Ventoux de dag ervoor. We eten op de camping en duiken er om 23:00 in. Morgen de laatste dag maar wel een pittige, 135 km met veel pukkels…
Totaal: 105 km / 1960 hm
Dag 8
Zaterdag 17 juni, Saillans - Vizille: 136 km
Voor de laatste keer breken we deze week de tent af en die kan dus kurkdroog de zak in. Karig
ontbijtje op de camping en dus eerst nog in het dorp langs de kleine Casino voor wat extra aanvulling. We rijden over een brede weg naar Die waar we na 20 km een koffiestop houden. Op de kaart hadden we al gezien dat er voorlopig niets fatsoenlijks zou komen en dus redelijk vroeg de eerste pauze. Daarna volgt er een lange klim, de
Col de Rousset van maar liefst 20 km. Er staat een flinke wind die door de vele haarspeldbochten dan weer voor en dan weer achter is. De ene keer dus duwen, de andere keer vliegen we omhoog. Al met al is ie ons niet ongunstig gezind. We genieten onderweg van de prachtige vergezichten van de Vercors en
deze goedlopende klim. Henry verricht al het kopwerk om Guus uit de wind te houden om zodoende z’n knie wat te sparen. Op de top even een Orangina, dan 700 m door een tunnel (beetje afknapper) om dan lekker te gaan dalen. In Agnan stoppen we voor de lunch en laten ons verrassen door de heerlijke ravioli. We zijn inmiddels op de helft en we moeten nog een paar korte beklimmingen. Net voor Villard de Lans komen we echt door een wonderschone gorge waar we langs de rivier La Bourne rijden. Zelden door zo’n mooie natuur gereden; dit heet genieten met volle teugen! In het skidorp nemen we nog een Orangina en een ijsje op het terras. De laatste kilometers gaan nog vrij vlot en voor we het weten duiken we de laatste afdaling in naar Grenoble. Vandaar nog een kilometer of 10 naar Vizille waar we een welverdiend biertje nemen op de goede afloop van deze prachtige trekking. We checken weer in bij hotel Sandra, eten ’s avonds in het dorp en praten na over deze geweldige tocht.
Totaal: 136 km / 3059 hm
Wauw, wat een fantastische route, een echte aanrader voor elke fietser. Maar wat was heet, héél heet. Dat maakte deze trekking extra zwaar maar daardoor ook weer heel speciaal. We hebben allebei enorm genoten van de prachtige omgeving, de mooie beklimmingen en de overweldigende natuur waar je met mooi weer toch extra van kunt genieten.
Henry, ontzettend bedankt voor deze onvergetelijke ervaring, al het kopwerk dat je voor me hebt verricht en de hele gezellige week! Pff, wat een wilskracht. Top man!
Vizille - Vizille: 812 km / 17.354 hm
20 moet Guus weer eens in een beklimming van de fiets. Misselijk, beetje hypo van de cola, de warmte, niet gegeten en vermoeidheid. Dan schiet de kramp er ook nog in, om vervolgens een keer of 3 van de fiets te moeten. Henry is al een half uur boven, hem is het wel al fietsend gelukt. Ach, het was maar 7 km …
We moeten nog wel de Col de Bayard over via de route Napoleon, ook niet fijn meer met stijgingspercentages tot 12%. Gelukkig komen we op de camping waar Guus eerst een uur helemaal total loss in het gras ligt, ziek, zwak en misselijk. Leuk dat fietsen. Henry heeft de dag goed doorstaan, zet de tent op (en die van Guus). Daarna nog lekker in de hottub en ’s avonds schuiven we aan in het restaurant van de camping. Rond 23:00 uur de tent in, morgen wacht ons 136 km. Zin in!
