Ook dit jaar krijg ik de mogelijkheid om een tocht op de trekkingfiets te maken. Aanvankelijk was het de bedoeling om langs de Noorse kust te gaan fietsen maar gezien de weersverwachtingen eind mei/begin juni heb ik gekozen om dichterbij huis te blijven. Bovendien ga ik alleen en als dat tegenvalt wil ik naar huis kunnen. Vandaar een ronde door de Benelux, op de fiets hopelijk ook een openbaring.

Dag 1

Zaterdag 28 mei: Nijmegen – Boekelo 119 km

Om 09:15 uur vertrek. Afscheid nemen van de familie voor een ronde Benelux is toch anders dan naar Rome of. Djerr en Rob vergezellen me een eind en hebben plechtig beloofd het rustig aan te doen op hun racers. De groeten! Op de dijk naar Pannerden continue met een snelheid van 32-33 km/u en dat is op de Santos met volle bepakking toch best pittig. Zelfs Rob gaat van kop af. Tot Zeddam rijden ze mee en buigen dan af en rijden terug naar Nijmegen. Met enig gevoel voor nostalgie h

eb ik de eerste etappe door mijn geboortegebied gemaakt en zo kom ik langs m’n basisschool en het huis waar ik geboren ben. Lang geleden, toch nog heel herkenbaar. Over rustige wegen van de achterhoek fiets ik naar Eibergen waar ik ga lunchen bij m’n zus. Goed gevuld vervolg ik mijn weg door prachtig natuurgebied en kom rond 16:00 uur aan op de camping in Boekelo. De gebruikelijke camping perikelen, tentje op/douchen/relaxen en dan een hapje in de kantine. Vanavond Champions League finale met op de achtergrond keihard Nederlands-talige herrie. Ondanks de weersvoorspelling waarin heftig onweer was beloofd is het gewoon droog gebleven. Morgen vroeg vertrekken want dan wordt het serieus anders.

Dag 2

Zondag 29 mei: Boekelo – Assen, 134 km

Kwakende kikkers, koerende duiven en een koekoek hebben m’n nachtrust aardig verstoord, toch al

niet m’n sterkste punt op een matje in een tentje. Dus er maar vroeg uit en om 08:00 uur verlaat ik de camping. Het is lekker rustig onderweg, kan lekker km’s maken. Wat fraaie stukken door het Twentse landschap worden afgewisseld door lange saaie stukken door eindeloze weilanden, lijkt soms wel of ik over de Po vlakte fiets. In Tubbergen

een ontbijtstop bij een bakker waarna ik via Hardenberg doorfiets naar Orvelte waar ik  met vriend AJ heb afgesproken. Hij is me vanuit Assen tegemoet gefietst en zal bij hem overnachten. We lunchen samen en hij weet een mooie route naar Assen.  We komen bij kamp Westerbork waar ik nog nooit geweest ben en staan even stil bij de verschrikkelijke geschiedenis. Indrukwekkend. Over mooie fietspaden rijden we door de bossen naar Assen waar we zowaar droog aankomen. Veel wind op de kop gehad maar geen druppel regen. Mazzel dus. ’s Avonds duiken we nog een keer de geschiedenis in maar dat gaat niet verder dan onze studententijd, ook indrukwekkend!

Dag 3

Maandag 30 mei: Assen – Sneek, 96 km / 66 hm

Zo kort op pad en nu al enorm kunnen genieten van een heerlijk bed en een goe

d ontbijt. Toch hoort kamperen en een beetje creperen bij een trekking voor mij. Dus de tent vanochtend weer achter op de fiets gebonden om samen met AJ naar Sneek te fietsen. Afgesproken om het rustig aan te doen want hij heeft niet zo veel km’s in de benen en bovendien gaat hij op z’n ATB. Het eerste gedeelte komen we over mooie heidevlaktes, moerasgebieden en bosrijk gebied. Na een goede 30 km stoppen we voor de koffie met een gezonde kwarkpunt en krijgen de benen even rust. Via Heerenveen gaan we richting Joure en merken we dat we in Friesland zijn; vrij veel wind, veelal opzij maar soms ook flink tegen. In Joure nestelen we ons op ee

n terras waar we een overheerlijke lunch voorgeschoteld krijgen. Van het thuisfront krijgen we bericht door dat het noodweer is terwijl wij lekker in het zonnetje vertoeven. Code geel afgekondigd voor Nederland, gelukkig zitten wij net in het goede gedeelte. Na de pauze nog even een stuk flink wind tegen maar dan gaan we met de wind in rug in een rap tempo richting Sneek. Camping Pasveer is de eindbestemming waar blijkt dat ik de enige ben, lekker rustig. AJ heeft de trip prima doorstaan en vond het eigenlijk jammer dat ie er al was, toptalent… Hij wordt met de auto opgehaald door zijn vriendinnetje, maar eerst gaan we met z’n drieën uit eten in Sneek.  Mooie dag en toch leuk en gezellig om met z’n tweeën te fietsen, ben benieuwd hoe de rest van m’n trip zal verlopen, alleen...

Dag 4

Dinsdag 31 mei: Sneek – Bergen, 123 km

Een bed bevalt toch beter dan een matje, matige nachtrust gehad. Alles is nat vanwege de

onweersbuien van gisteravond maar de zon schijnt en de tent droogt snel. Uiteraard is er geen ontbijt bij boer Pasveer en ik besluit op een banaan en een Snelle Jelle toch eerst te gaan fietsen ipv naar Sneek te gaan voor een ontbijt. Over kleine weggetjes en over smalle bruggetjes kom ik door dorpjes en gehuchten met de meest fantastische namen. Het weidse en uitgestrekte van Friesland heeft toch iets speciaals. Voor een kop koffie moet je hier niet zijn; geen café, restaurant of bakker te bekennen. Aangekomen bij de Afsluitdijk gok ik er op dat bij het monument van Ing. Lely ook wel een restaurant zit. Met de wind in de rug scheer ik over het eigenlijk harstikke saaie stuk. Bij Lely aangekomen is het helaas (achteraf hoor ik

dat er wel een resto zit) en fiets ik door naar Den Oever. Ik schuif aan op een terras van een visrestaurant maar daar hebben ze letterlijk alleen vis. Dan maar door en fiets ik richting Medemblik. Wat een dodelijk saaie weg, Fata Morgana’s in de verte! Gelukkig na 80 km in Medemblik is er wel reuring en laat ik me het ontbijt/lunch goed smaken. Met het idee van nog een aantrekkelijk laatste deel naar Bergen stap ik met frisse moed weer op de fiets. Het gaat crescendo maar de route valt me erg tegen. Om 15:30 uur kom ik in Bergen aan waar ik bij vrienden blijf overnachten.  Gezellig bij gekletst, een goed bed in hun vakantiehuisje en ’s avonds nog even het dorp in. Niks mis mee maar, in principe, voorlopig het laatste bed. Vanaf nu in het tentje.

Dag 5

Woensdag 1 juni: Bergen – Alphen aan de Rijn / 110 km

Om 09:00 uur schrik ik wakker, verslapen! Ik, die helemaal niet van uitslapen houd!

Geen paniek, alle tijd want er staat er een relatief gemakkelijke etappe op het programma. Uiteindelijk verlaat ik Bergen pas om 11:30 uur, nog gezellig met Linda koffie gedronken. Met dank voor de gastvrijheid! Via Bergen aan Zee volg ik de mooie route door de duinen maar bij Egmond raak ik deze even kwijt om dat Strava een weggetje had berekend wat uitsluitend voor wandelaars was bedoeld. Via Castricum aan Zee fiets ik tot Wijk aan Zee waar de weg afbuigt omdat het Noordzeekanaal overgestoken moet worden. Met de pont (gratis) naar de overkant. In Bloemendaal ga ik lunchen bij BBB (Bart Boven Bloemendaal) en via het plaatselijke Kopje van (stelt niks voor) gaat de route weer langs de kust. De wind vol in de rug en zo zoef ik naar Zandvoort. De route tot aan Noordwijk is

prachtig door het duinengebied op strak asfalt. Vandaar gaat de route het binnenland in, het is druk en dit is toch al niet mijn favoriete omgeving. Druk met verkeer en veel naar huiskerende schooljeugd, altijd oppassen met die appende en oordoppende pubers. Het laatste stuk, over smalle weggetjes door de wetering richting Alpen is wel weer mooi. Camping Polderflora ligt er groen bij en op het sappige gras zet ik vlotjes m’n tentje op.Even genieten in de zon, wat appen met thuis en met vrienden en ’s avonds Alphen in voor een hapje. Onderweg scoor ik bij 2 klussende motormuizen een inbusboutje 6 die me uit de drager was gerammeld. Mijn dank heren! Wederom vandaag droog gehouden terwijl het in de rest van het land veelvuldig heeft geregend. Hoeveel mazzel kun je hebben?  Voor morgen is er aanzienlijk minder weer voorspeld, ik zie wel.

Dag 6

Donderdag 2 juni: Alphen aan de Rijn – Sirjansland / 125 km

Ik krijg het niet verzonnen. Gisteren een tijdje met de campingbaas gesproken over zijn

mini-camping (complimenten, perfectvoor elkaar) en de gasten die hier komen. Wat ga je doen in Alphen aan de Rijn? Centraal gelegen? Rust? Groene Hart? Vaak komen ze terug of anders via mond-op-mond. Maar vanaf 5 uur raast hier verkeer over de snelweg, niet normaal! Inpakken en wegwezen! BTW: camping staat te koop…

Via Alphen gaat het richting Gouda door mooie weteringen, een echt Hollands landschap met water, weilanden, koeien en nog meer water. In Gouda een stop voor een echt ontbijt bij (Nijmeegse!) Bakker Bart. Daarna ga ik door een enorm waterrijk gebied, veel rivieren, plassen, kanalen en bruggen. Uiteindelijk was het doel om eens een keer naar Kinderdijk te gaan, ben daar namelijk nooit eerder geweest. Prachtig decor en uiteraard laat ik me daar even fotograferen door een…Japanse! Je ziet ze ook overal. De wind neemt toe naarmate ik Zeeland nader en het wordt frisser, iets te weinig

aangetrokken. In Mijnsheerenland (jonge grieten achter de kinderwagen) nog een stop bij de plaatselijke PLUS en zo kan ik er weer tegen voor de laatste 50 km. Na de Haringvlietbrug als ik Goerree-Overflakkee binnen fiets wordt het saai, dodelijk ssssaaaiiii. Lange rechte wegen, akkers, paar verdwaalde bomen en verder….niets. Ben me bewust van de mooie afwisselende omgeving waar ik zelf woon. Als ik in Sirjansland op de camping aankom is de ontvangst niet echt hartelijk door een jongeman. Z’n ouders zijn er niet en ik moet maar een half uur wachten (en ik heb het al zo koud). Ik fiets een rondje over de aggenebbes camping en zoek op m’n mobiel snel een alternatief.; dit maar niet. Op de mini-camping een paar kilometer verderop word ik, wederom door een jongeman, wel prettig ontvangen en zet daar m’n tentje op. Ik ben de enige bezoeker. ’s Avonds in Bruinisse naar de plaatselijke chinees en ook daar ben ik de enige. Gezelligheid troef in Zeeland. Morgen naar het bruisende Brugge!

Dag 7

Vrijdag 3 juni: Bruinisse – Brugge / 112 km

Bij het meisje met de zwarte kousen reken ik 7 euro af en vertrek langs de provinciale weg

richting Zierikzee. Bewust de route gisteravond wat aangepast want Sirjansland wil ik mijden. In Nieuwerkerk bij de plaatselijke grutter wat inkopen gedaan zodat ik de rest van de dag voldoende proviand heb. Achter Zierikzee gaat de route de dijk op en door een mooi natuurgebied gaat het naar de Oosterscheldekering. Neeltje Jans heb ik al eens bezocht dus dat laat ik links liggen. In Middelburg besluit ik even koffie te gaan drinken, lichte hoofdpijn komt vaak op als er geen cafeïne

shot binnen komt ’s ochtends. Stukje gezonde appeltaart erbij, nog een 2e bakkie en op naar Vlissingen. Daar aangekomen is het veer net een kwartier geleden vertrokken. Shoot, toch geen koffie moeten nemen, zat al te twijfelen of ik dat anders bij het veer zou doen. Nu 45 minuten wachten voor de oversteek naar Breskens dus nog maar een bakkie. Bij Breskens fiets i

k over strak asfalt een geweldig mooie route door de duinen en langs de kust tot achter Cadzand-Bad. Hier buigt de weg af naar Brugge. Vlak voor Brugge bots ik bijna tegen een auto die voorrang had maar achter een huis vandaan kwam. Even schrik in de benen, beter opletten.In Brugge heb ik gisteravond een B&B geboekt bij Lieve. Een klein maar fijne kamer waar de was even gedaan kan worden. Daarna lekker relaxen, een stadswandeling door Brugge en prima gegeten bij het Oude Kanthuys. Mooie dag!

Dag 8

Zaterdag 4 juni: Brugge – Geraardsbergen, 127 km / 908 hm

Van Lieve krijg ik een prima ontbijt voor geschoteld en nadat ze uitgekakeld is verlaat ik Brugge. Na een paar kilometer langs een drukke weg sla ik de binnenlanden in en kom over mooie kleine weggetjes. Het lijkt wel of de B-wegen beter geasfalteerd zijn dan de grote wegen met hun betonplaten. Het slingert en het kronkelt en de eerste kasseien stroken dienen zich aan, echt Vlaanderen. Bij een ‘Echte Bakker’ sla ik wat lekkere broodjes in, en in het zog van menig fietsclubje schieten de kilometers aardig op. Wordt wel een beetje raar aan gekeken met dat tempo…

Via een extra lus kom ik bij de ‘Oude Kwaremont’, die moest in het programma, en fiets die probleemloos op. Al snel gaat het naar de Paterberg, met een stuk van 18% over de kasseien, maar ook dit gaat prima. Op de top word ik onthaald door applaudisserende wielrenners. D

an op naar de Koppenberg. Aan de voet krijg ik de waarschuwing van een bewoner dat het erg glad is op het gedeelte onder de bomen en helaas,  het is inderdaad net Thialf: spek- en spekglad. Na 2 meter slip ik alle kanten op en

het is nog een hele heis om de fiets op die glijbaan omhoog te duwen. Om 15:00 uur ben ik eigenlijk al op m’n eindbestemming en na een pannenkoek op het terras in Oudenaarde besluit ik om door te fietsen naar Geraardsbergen, zo’n 30 km verderop. Achter Oudenaarde volgt de ene na de andere kasseienstrook, I hate it but I love it. Uiteraard pak ik in Geraardsbergen ‘de Muur’ even mee, maar ook die is spekglad. Na een foto bij het kapelleke snel naar de camping waar ik ’s avonds bij de buren aanschuif voor een borrel. Zij zijn, én op leeftijd én op weg naar Tours. Gezellig wat fietsverhalen uitgewisseld en vertelt dat een Garmin toch wel erg handig is! Alles met de kaart…niet meer van deze tijd!

Dag 9

Zondag 5 juni: Geraardsbergen – Namen, 109 km / 1110 hm

De ochtend begint goed. Duiven hebben de hele tent onder gescheten en in plaats van een lekker zonnetje, zoals voorspeld, is het grijs en grauw. Een heftig onweer gisteravond en vannacht maakt dat alles kletsnat ingepakt moet worden, inclusief m’n fietskloffie dat nog te drogen hing. Het andere setje, ook nog klam, dan maar aan. Beetje gedemotiveerd stap ik op maar kan net buiten de camping meteen aanhaken bij een groepje racefietsers. Ouwe mannen en een vrouw, kan ze gemakkelijk bijbenen. Achter

Geraardsbergen valt er weinig te beleven, de route saai en veelal over beton, beton, betonplaten; lijkt wel alsof ik in een trein zit! In de buurt van Rebecq drink ik koffie en pep mezelf op om een beetje door te fietsen. Gemiddeld 20 km/u is niks en het gas gaat er meer op. Na 12:00 uur breekt eindelijk de zon door en ook m’n gemoed wordt daardoor een stuk beter. In een brasserie, bij een soort Knossos van België, neem ik een croque monsieur als lunch. Weer op de fiets gaat de route ineens over een bospad. Dit houd ik 500 m vol en keer om; geen zin in modder en rotzooi na die heftige regen. Met een omweg van een paar kilometer pakt de Garmin de route weer op, inclusief een kasseienstrook van 2 km. In de buurt van Namen wordt de omgeving wat vriendelijker, wat heuvelachtiger en meer bossen. Naar de camping moet nog ruim 500 m tegen 13% beklommen worden en flink bezweet meld ik me bij de receptie. Rustig plekje, lekkere douche, wasje gedaan en ’s avonds naar de pizzeria. Eenmaal in het mandje kedeng kedeng ik nog na van een dag betonplaten. Nu eerst een dubbele laag Cetomacrogol op het perineum dat toch enigszins schraal begint te worden.

Dag 10

Maandag 6 juni: Namen – La Roche, 86 km / 1177 hm

Getver, weer alles nat! Dacht vroeg op te staan om alles nog te laten drogen maar het is wederom mistig; om mistroostig van te worden. Crackers en jam bij de campingbaas gekocht om wat in de maag te hebben voordat ik op pad ga. Na de camping volgt nog een laatste stuk van de klim zodat het lichaam meteen opgewarmd is. Een mooie afdaling over slecht asfalt volgt en dat eindigt bij de rivier de Meuse. De weg volg ik over een fietspad langs de Meuse en naar een paar kilometer draai ik er van af. Al snel doemt een klein steil weggetje voor me op met de aanduiding ‘le Mur’. Dat voorspelt (niet) veel goeds! Ik hou van kli

mmen maar een muur met volle bepakking is toch wat anders. Het is met recht een muur want met stukken van 12-17% is het een stevige jongen. Zonder afstappen kom ik na 1,9 km boven en trakteer mezelf op 2 lekkere broodjes bij de bakker. Inmiddels is het prachtig weer geworden en geniet ik met volle teugen. De Ardennen zijn met mooi weer echt wel favoriet bij me, helaas is het iets te vaak te slecht. In Ciney een korte stop voor koffie met een broodje en van daaruit fiets ik in 1x door tot op de camping in La Roche. Hoewel het laatste stuk mooi is om te fietsen vind ik het best zwaar, vaak wegen met hellingen van een procent of 10 en met zo’n zware fiets ga je dat toch voelen. Om 14:30 uur ben ik er al en heb tijd genoeg om rustig aan te doen. Mooi plekje aan de Ourthe en dooe een poging om de rest van het lichaam wat bij te bruinen. Leuke sport dat fietsen maar met die afgetekende armen en benen zie je er niet uit.

Dag 11

Dinsdag 7 juni: La Roche – Stavelot , 96 km / 1378 hm

Gisteravond hoorde ik, terwijl ik naar muziek lag te luisteren, een knap. Geen alert op geslagen maar vanochtend bleek dat er een tentstok ‘spontaan’ was geknapt. Gevolg: klein scheurtje in het tentdoek. Terwijl ik handig probeer de spanning van de tent af te halen scheurt de hele handel volledig uit. Na het ochtendritueel meteen naar de supermarkt in La Roche voor ontbijt en ducttape,  kan vanavond de tent weer aan elkaar geplakkt worden. Het dorp uit gaat de weg meteen omhoog en is het flink klimmen geblazen, zeker een kilometer of 5. Daarna gaat het wat op en af tot aan een heerlijke afdaling die me doet terug brengen naar de Ourthe. In Houffalize een korte koffiestop en dan meteen weer door. Het weer is nog prachtig en ik geniet met volle teugen van

de omgeving. Aan het asfalt merk je dat je Luxemburg binnen rijdt, meteen strak! Het onweer nadert en het lijkt dat ik de dans ontspring. Tot nu toe nog geen druppel regen gehad terwijl continue waarschuwingen gelden voor enorm noodweer in Nederland en België. Toch ontkom ik er niet aan, het begint licht te regenen. Gelukkig gaat het vals plat omlaag en als een speer fiets ik naar Recht om daar te lunchen. Helaas, alles dicht. Het restant aan banaan, reep en stroopwafel er in en snel door, hopelijk houd ik het droog. Bij Bellevaux, 9 km voor het einde, gaat het mis. Het begint flink te onweren en ik ga noodgedwongen 1,5 uur schuilen. Geen zin om alles kletsnat te laten worden om vervolgens met die natte zut de tent in te moeten. Zo kom ik wat verlaat op de camping aan waar eerst de nodige herstel werkzaamheden aan de tent verricht moeten worden. Ik denk in Stavelot nog boodschappen te kunnen doen voor de avond en het ontbijt van morgen maar het zit vandaag niet mee, de Carrefour is net 10 minuten gesloten. In m’n fietsklof wat in Stavelot gegeten en daarna snel terug naar de tent. Deze wordt meteen onderworpen aan een stevige regentest, wederom barst een hevig onweer los. Zou ik het droog houden met ducttape?

Dag 12

Woensdag 8 juni: Stavelot – Panningen, 139 km / 1049 hm

Bij twijfel altijd schieten was een gevleugelde uitspraak tijdens mijn dienstperiode. Ik twijfel of ik eerst naar Stavelot (afdalen) zal gaan om boodschappen te doen. Nog slechts 1 Snelle Jelle en wat crackers en daar moet ik het mee doen. Ik schiet vandaag niet en gok er op dat er wel ergens een bakkertje in een dorpje zit, hoewel je dat nooit weet in de Ardennen. Het is nog grijs en grauw en het dreigt wel maar het blijft vooralsnog droog. Via mooie, kleine weggetjes rij ik richting het noorden, het is overal rustig en ik

kom echt niemand tegen. Op het juiste moment, ik voel de hongerklop aankomen, kom ik in Jalhay bij een bakker en een supermarkt. Verheugd koop ik allerlei lekkernijen waardoor ik er weer flink tegenaan kan. Tegen het middaguur fiets ik de grens over en ben blij dat ik weer in Nederland ben, eigenlijk geen idee waarom. Bijna thuis? Alles voorhanden? Weer fatsoenlijk bereik? Waarschijnlijk een combinatie van factoren. Heb het wel een beetje gehad om alleen te zijn en het liefst fiets ik door naar huis. In Klimmen stop ik voor een lekkere lunch, omelet met gebakken tomaat en ui. Als ik op m’n eindbestemming ben van vandaag, Montfort na 103 km, voer ik dag 13 Benelux in op de Garmin. Te vroeg om te stoppen en, hoewel het dan een 200+ zou worden, trap ik misschien wel door naar Nijmegen. Als bij Panningen de Garmin ‘low battery’ aan geeft zoek ik toch een camping om te overnachten. Als ik éénmaal sta vind ik dat eigenlijk ook wel relaxed. Morgen op m’n gemakkie naar huis, nog zo’n 75 km, terwijl Saskia me pas zaterdag of zondag terug verwacht. Surprise!

Dag 13

Donderdag 9 juni: Panningen – Nijmegen

’s Ochtends moet ik de nieuwe aangepaste route nog in de Garmin zetten. M’n MacBook geeft nog 3% aan en via de hotspot van m’n Iphone maak ik verbinding. Dat lukt niet zo snel en daar gaat m’n Mac van 3 naar 2 en nog 1%.  F*#k, geen verbinding en natuurlijk: laptop leeg. Het blijft op de camping toch een gedoe met opladen, of ergens ’s avonds tijdens het eten of in de wasgelegenheid. Dus

maar met de hele handel naar het toiletgebouw om uiteindelijk de route in de Garmin te laden. ’s Avonds broodjes besteld en voor het eerst kan ik dus op de camping ontbijten. Helaas, mijn broodjes hebben ze aan iemand anders mee gegeven. Ik krijg een stuk vlaai met koffie en met een wat dubbel gevoel verlaat ik deze 4,5 sterren camping waar het toch allemaal wel erg klungelig ging. Op weg naar huis gaat het over b-weggetjes en af en toe een onverhard pad, mooi door bosrijk gebied en langs veel asperge velden. Aanvankelijk denk ik het wel te redden op een banaan en wat sultana’s maar dat gaat niet lukken. In Oploo, zo’n 35 km van huis, stop ik bij een SPAR voor een pot yoghurt en een banaan. Het laatste stuk is uiteraard bekend en vlotjes worden de laatste kilometers weg getrapt. In Malden even langs de Intratuin voor een verrassingsbos rozen en zo kom ik, 3 dagen eerder dan verwacht, thuis. Sas wil net een stuk gaan fietsen, ik ga niet mee…

Conclusie: de Benelux op de fiets heeft landschappelijk vele gezichten maar kon niet tippen aan mijn fietsreizen naar Rome en Nice. Die vond ik veel afwisselender qua omgeving en natuur. Wel heel veel geluk gehad met het weer. Terwijl in heel Nederland continue code geel of rood afgekondigd werd heb ik slechts 1 onweersbui gehad tijdens het fietsen. Ook vond ik het z’n tweeën fietsen veel leuker dan alleen. Een weekje geen probleem maar 2 weken vond ik te lang. ‘k Heb wel lekker gefietst!