Andermatt 2014

Andermatt, 3 t/m 7 september 2014

De groep:

Guus

de route:

Dag 1 Woensdag 3 september, Nijmegen - Andermatt
De verwachtingen zijn hooggespannen dit jaar want op voorhand lijkt het er op dat we voor het eerst in de geschiedenis van onze septembertrip de 10.000 hm gaan overtreffen. Hoe ouder hoe gekker en de lat ligt op voorhand dus hoog. Met een wat andere samenstelling dan voorgaande jaren gaan we dit jaar naar Andermatt (Zwitserland) gelegen op een hoogte van 1400 m. Het appartement is geboekt, de weersvoorspelling ziet er goed uit en de boodschappen zijn al gedaan. We gaan met 3 auto’s, waarvan er 2 om 13:00 uur vertrekken en 1 om 15:30 uur omdat er nog zo nodig gewerkt moet worden. De reis gaat voorspoedig en we treffen elkaar in Andermatt rond 23:00 uur. Even bijkletsen en rond 00:30 uur naar bed.

Dag 2 Donderdag 4 september: Gotthard pass, Nufenen pass en Furka pass.

Om 07:00 staan we op, ontbijten en maken ons gereed voor de eerste fietsdag. De nodige opstartperikelen zijn zoals altijd weer orde van de dag: banden oppompen, Garmin installeren, ditmaal ook de helmcamera en natuurlijk de vraag: wat trekken we aan? Een goede voorbereiding is het halve werk, helaas heeft Walter z’n nieuwe 25 mm bandje van tevoren niet getest en dat loopt aan tegen z’n frame. Terug naar het appartement om te wisselen wat meteen vertraging oplevert. Andermatt uit beginnen we meteen aan de Gotthardpas waarbij Walter al snel in de voorhoede uit het zicht verdwijnt (we hadden beter niet op ‘m kunnen wachten) en Rob en Huub idem maar dan in de achterhoede. De rest fietst samen omhoog. De omgeving is ruig en prachtig, het zonnetje komt door en hebben dus prima fiets omstandigheden. Een paar kilometer voor de top nemen we de oude weg van de Gotthard over de cobblestones, een beetje nostalgie hoort erbij maar maakt het ook extra zwaar. Nadat iedereen op de top is, en de foto’s zijn gemaakt, dalen we naar Ariolo waar we de afslag nemen naar de Nufenenpas, een klim van maar liefst 23,5 km. De ketting bij Guus loopt vast en levert 10 min oponthoud op, Rob en Huub fietsen vast door. De aanloop is relatief rustig maar met nog 16 km te gaan begint het toch flink te stijgen. Henry, Walter en Djerr zijn er met z’n drieën al vandoor waar Walter al snel wegfietst bij Djerr en hij weer bij Henry. Ron en Guus fietsen samen. We rijden door een ruig en indrukwekkend landschap maar de klim is niet fijn. Veel lange, vaak steile stukken met weinig haarspeldbochten. Als we allemaal op de top zijn en gaan lunchen zijn we het snel eens over deze klim: dit was een zware loeder. Op de top besluit Huub te dalen tot aan de voet van de Furkapas en wil opgehaald worden, hij zit helemaal stuk. De snelste klimmers, Walter en Djerr, vertrekken vast om zo snel mogelijk de auto te halen. Huub en Rob hebben pech want rijden allebei lek in de afdaling. De laatste beklimming van de dag, de Furkapas, loopt geleidelijk en grotendeels kunnen we die samen op fietsen. Dan de een weer wat voor, dan de ander. Uiteindelijk loopt Ron op het steile stuk uit op Henry en Guus en komt, na Walter en Djerr, als eerste van de achtervolgers boven. In de afdaling pakken we dat dubbel en dwars weer terug want ondanks Ron z’n nieuwe fiets is dalen niet zijn sterkste punt. Op het laatste stuk na Realp waar het vlakker wordt, gaat het gas er nog even flink op alsof er nog wat valt te winnen. ’s Avonds verzorgt Rob het avondeten, hij heeft het stokje van maître Gert, die dit jaar niet mee is, zeer verdienstelijk overgenomen. We kijken naar de blamage van het Nederlands elftal tegen Italie (2-0), worden de routes op de Garmin geïnstalleerd, wordt er nog wat aan fietsen geprutst en gaan we om 23:30 uur naar bed. Totaal: 108 km / 3008 hm

Dag 3 Vrijdag 5 september: Oberalppas heen / Lukmanierpass/ Oberalppas terug De 10 voorspelde zonuren van wetteronline (altijd zeer betrouwbaar) zitten er niet in vandaag. Het belooft een bewolkte dag te worden met in de middag wat regen waardoor we besluiten vroeg te vertrekken. We zitten al om 08:30 uur op de fiets en gaan vanuit Andermatt meteen de Oberalppas op, een klim van 10 km die niet al te zwaar is met een gemiddeld stijgingspercentage van 5,7%. Walter, Djerr, Henry en Guus fietsen samen omhoog, Ron daar achter, dan Rob en Huub. We wachten boven in het restaurant met een bakkie koffie tot iedereen er is, waar Huub besluit terug te keren naar het appartement. Er volgt een afdaling van 20 km met bovenin veel haarspeldbochten waar Walter zich als een vis in het water voelt. Naast goed klimmen kan hij namelijk technisch bijzonder goed dalen, op de lange stukken moet hij Guus voor zich dulden. Ook Henry en Rob dalen goed, Djerr vindt het maar niks en Ron evenmin. In Disentis nemen we de afslag richting de Lukmanierpas, een rustige weg zonder al te veel verkeer. De pas is niet al te zwaar maar 20 km klimmen hakt er toch wel in. Walter gemakkelijk als eerste op de top gevolgd door Djerr en Henry, Guus als 4e, dan Ron en Rob. Na een colaatje dalen we terug naar Disentis waar we een korte stop maken voor koffie met gebak en/of een bord spaghetti. De laatste beklimming wordt goed bestudeerd op onze smartphone spiekbriefjes (lang leve de wifi) en zien dat de laatste 5 km zwaar zullen worden. De Oberalppas terug naar Andermatt is 20 km lang en kent een rustige aanloop. Desondanks verdwijnt het klimmers trio Walter, Henry en Djerr al snel uit het zicht, Ron fietst met Guus omhoog en dan volgt Rob op geringe afstand. De laatste 5 kilometer met stijgingspercentages tot 10% doen inderdaad serieus pijn, de gevolgen van 2 dagen intensief fietsen. De afdaling naar Andermatt verloopt daarna vlotjes en we zijn vroeg terug in het appartement, het is pas 15:00 uur. Zeer ongebruikelijk maar iedereen vindt het prima, genoeg gedaan voor vandaag. Gelukkig hebben we het, op een paar spetters na, droog gehouden. De rest van de middag is chillexed; beetje tv, rondje dorp, biertje, hapje en rusten voor morgen. Rob toont zich ook vandaag de beste in koken, hij knutselt voor de groep een topmaaltijd in elkaar.Intussen houdt de koninginnenrit de gemoederen flink bezig want morgen moeten er ruim 3500 hoogtemeters overwonnen worden in 120 km en het lichaam voelt al moe aan… Totaal: 104 km / 2511 hm

Dag 4 Zaterdag 6 september: de Koniginnenrit, Furkapass / Grimselpass / Sustenpass / 1e deel Oberalppass Vanochtend vroeg reveille: Huub heeft het ontbijt al klaargemaakt en we kunnen om 07:00 uur al aanschuiven. Buiten ziet het er vriendelijk uit, de zon schijnt maar het is nog wel fris. Huub voelt zich niet sterk genoeg om vandaag mee te gaan, hij gaat alleen de Gotthardpass nog een keer doen, voor de anderen staat de koninginnenrit dus op het programma. Om iets na 08:30 uur zitten we op de fiets en fietsen gezamenlijk de Furkapas op tot Realp. Als het serieus begint te stijgen valt meteen de groep uit elkaar. De eerste kilometers met een flink aantal haarspeldbochten voelen zwaar, de vermoeidheid van de voorgaande dagen zit nog in de benen. De pas is prachtig met mooie vergezichten. Na 20 km is de top op ruim 2436 m bereikt en als iedereen er is dalen we tot aan de voet van de Grimselpas. We besluiten meteen door te fietsen want deze beklimming is maar kort, 5 km, en niet al te zwaar. Al snel bereiken we de top (2165 m) en storten we ons naar beneden door een zeer indrukwekkend en afwisselend landschap, langs berg- en stuwmeren. Na een afdaling van 26 km met ruim 1540 ‘dieptemeters’ stoppen we in Innertkirchen waar we gaan lunchen. De zeer onbeholpen juffrouw in de bediening is wel erg stug Zwitsers en behalve met wat cola, apfelstrudel en een bak sla worden onze magen niet goed gevuld. Dat belooft wat voor de langste beklimming van de dag, de Sustenpas, een klim van 27 km met de top op 2224 m. Rob, Ron en Guus vertrekken alvast, Djerr, Henry en Walter volgen wat later. Uiteraard halen deze klimmers de anderen vrij snel in maar halverwege de klim staat Henry aan de kant van de weg met panne; zijn ketting is over het grootste tandwiel gesprongen en zit muurvast. Het is legitiem om te stoppen (normaal gesproken zijn we dan ‘af’) om hem te helpen. Met enige creativiteit en vakmanschap wordt uiteindelijk het euvel verholpen en kunnen we de rit voortzetten. Rob is inmiddels al voorbij en met z’n vieren fietsen we samen omhoog. Hoewel Guus regelmatig aan het elastiek hangt, is ook bij de anderen het beste er inmiddels er wel van af. Toch bereiken we samen de top op ruim 2200 m. Als de kers op de taart volgt een heerlijke lange afdaling van dik 17 km tot aan Wassen waar we nog 10 km terug moeten naar Andermatt. Er zijn verschillende wegopbrekingen, officieel mogen we hier niet fietsen en riskeren volgens Zwitserse norm een fikse boete. Het is druk op de weg en door de vele galleria’s is het hier niet prettig om te fietsen. Uiteindelijk heeft iedereen deze koninginnenrit goed doorstaan: Walter als bergkoning uiteraard als beste, de rest op gepaste afstand. Wat een prachtige dag, heerlijk fietsweer en wat een indrukwekkende omgeving. Super! Rob en Ron vertrekken aan het eind van de middag alweer naar huis ivm andere verplichtingen. Met z’n vijven eten we ’s avonds in de plaatselijke pizzeria, analyseren we de filmpjes die zijn gemaakt met de helmcamera en moe maar voldaan om 23:30 uur het bed in. Totaal: 120 km / 3447 hm

Dag 5
Zondag 7 september: Klimtijdrit Klausenpass

Het appartement moet opgeruimd worden, ontbijten, auto’s inpakken en dan verkassen we naar Altdorf voor de afsluitende klimtijdrit. Uiteindelijk staan we om 09:30 aan de voet van de Klausenpas voor de klimtijdrit van ruim 24 km en bijna 1500 hm. Welke gek heeft dit verzonnen?
3 Zware dagen zitten al in de benen en nu deze klim nog. De afspraken omtrent de tijdrit zijn simpel: we starten om de minuut en er mag niet gestayerd worden. Huub vertrekt als eerste, hij ziet wel hoe ver hij komt en zal omdraaien als de rest weer naar beneden komt. Guus vertrekt na hem, dan Henry, Djerr en als laatste Walter. De aanloop is onregelmatig, dan weer even steil, dan weer vlak. Guus wordt na 2 km al ingehaald door Henry, ai dat doet pijn! Weer 2 km later komt Djerr al over hem heen. Het duurt een tijd voordat Walter voorbij komt, hij is bijna 7 minuten na Djerr gestart, maar komt als een stoomtrein voorbij stuiven. Henry en Djerr vechten het voorin onderling uit. Zo’n 10 km voor de top wordt de beklimming serieus zwaar, de percentages zijn continu tussen de 8 en 10%. Walter haalt beiden nog met gemak in, hij kan echt goed klimmen. Henry en Djerr hebben nog een heroïsche strijd onderling dat uiteindelijk in het voordeel van Henry wordt beslist, hij finished met 1:13 voorsprong. Walter is inmiddels al 7 min (!) binnen, Guus eindigt op 10 min van Djerr. Na wat foto’s op de top dalen we terug naar Altdorf waar we ons even okselfris maken voor de terugreis naar Nijmegen.
Totaal: 47 km / 1547 hm De conclusie van deze trip is simpel: wat een superdagen! We hebben enorm geluk gehad met het weer, op een spatje na droog en geregeld zon, mooie september temperaturen en weinig wind. De omgeving is werkelijk fantastisch, wat een natuurschoon en wat een mooie tochten hebben we ook dit jaar weer gemaakt. Het was zwaar, het deed pijn maar het was TOP!! Jongens, bedankt voor de gezellige dagen en ik beloof jullie alvast: volgend jaar ga ik jullie weer (meer) pijn doen! Totaal 4 dagen: 382 km / 10.508 hm
Gruezi!
Guus

Guus Vonk

www.guusopdefiets.nl

(klik op de col voor het profiel)

Djerr

Henry

Huub

Rob

Ron

Walter

Filmpje
Andermatt

HOME REISVERSLAGEN PROFIELEN COLS BEKLIMMINGEN FOTOALBUM TECHNIEK MEDISCH BIKEFITTING CONTACT

Andermatt weergeven op een grotere kaart