Albertville, 4 t/m 8 september 2019

De groep:

Guus         

de route (klik op het kaartje voor de verwijzing naar Strava)

Dag 1 Woensdag 4 september, Nijmegen - Queige Met een beetje passen en meten kunnen we met 2 auto’s naar Queige. De heenreis verloopt voorspoedig en eind van de middag arriveren we nagenoeg tegelijk bij het huis. We worden hartelijk ontvangen door de eigenaresse die ons vervolgens wegwijs maakt door het huis en maken daarna de kamerindeling. We drinken wat op de mooie veranda met het prachtige uitzicht over het dal. s’ Avonds wordt er een pasta gemaakt en bekijken en analyseren we de route die ons morgen te wachten staat. Niet te zwaar, mooie inkomer maar nu het weer nog. Vandaag prachtig zonnig en 29 graden, morgen bewolkt en slechts max. 17 graden (in Albertville). Dag 2 Donderdag 5 september, 111 km / 2807 hm We starten mooi op tijd, 09:00 uur was de afspraak. Tijd is tijd en tijd is niet van elastiek is het credo (zeker niet van iedereen…) en dus vertrekken we keurig volgens planning. Vanuit Queige eerst een korte afdaling richting Albertville en al spoedig volgt een kort maar venijnig klimmetje. Goed om warm te worden. Na de afdaling fietsen we langs de snelweg naar Ugine waar we de route verder vervolgen over een mooi fietspad tot aan Saint Ferreol waar we rechtsaf slaan naar de eerste col van de dag, de Col du Marais. Een makkelijke klim, hoewel het tempo van Victor en Henry niet bij te benen valt. Een korte afdaling volgt en dan meteen de zwaarste klim van de dag, de Col de Croix Fry. Met regelmatig stukken van 10-11% en een afstand van 11 km zeker geen weggevertje. Vic laat zien dat ie goed getraind heeft en is ruim als eerste op de top gevolgd door Guus, dan Henry en Djerr samen, Ron, Gert en…waar is Rob?? Op de top is het koud en hij zit er wel erg ver achter. Onze diesel moet er nog wat inkomen, wacht maar tot ie warm is!. Weer een korte afdaling en dan komen we op de Col de Aravis waar we alleen de laatste 4 km nog moeten. In de afdaling komen we in La Giettaz waar we gaan lunchen. Voor sommigen een pizza, voor de anderen een omelette jambon. Espressootje na en we vervolgen onze weg. De laatste klim is de Col de Saisies, een klim van 14 km maar niet te moeilijk. Het is wel lekker om te klimmen want het is fris, op de top in Sasiies (een lelijk ski dorp) is het niet warmer dan 7 graden. De afdaling is technisch lastig en het wegdek niet al te best dus met enig beleid naar beneden. De snelle dalers knallen het laatste stuk vol gas door over een stuk vals plat terug naar Queige. In het dorp een kilometertje klimmen naar het huis en dan meteen de TV aan waar de finale van de etappe in de Vuelta is. Gilbert wint in Bilbao met een gemiddelde van ruim 45 km/u. Ach, wij moeten genoegen nemen vandaag met ruim 21… Gilbert is pas 37… Dag 3 Vrijdag 6 september, 107 km / 3027 hm Wat een groep dit jaar; iedereen staat gewoon om 09:00 uur klaar voor vertrek, ongekend. We dalen eerst een kilometer of 10 naar Albertville waar we een klein stukje door de stad moeten en dan meteen aan de Col de Tamié beginnen. Het eerste stuk is vrij pittig maar daarna is het prima te doen. We knallen daarna naar beneden en op de niet al te steile stukken gaan we volle bak kop over kop tot aan Faverges waar we weer verzamelen en samen verder fietsen tot aan Saint Ferreol. Hier pakken we een klein stukje dat we gisteren ook hebben gefietst ( de route maker heeft zich hier vanochtend tijdens het ontbijt al voor verontschuldigd…) tot de afslag van Col de l’Epine. Vanaf hier is het 7 km tot de top. Officieel is de Route Barrée maar daar trekken we ons uiteraard niets van aan. Op 1 punt moeten we inderdaad vanwege wegwerkzaamheden van de fiets maar kunnen vervolgens gewoon verder. We dalen tot Marlens waar we al vroeg gaan lunchen in Auberge des Aravis. Het wordt 7x Plat du Jour, oftewel rijst met kipfilet en wat onbeduidende groente. Toch maar bakje sla erbij. In tegenstelling tot gisteren staat het eten in no-time op tafel waardoor we ook weer snel verder kunnen. Stukje vlak over een mooi fietstpad totdat we bij de afslag naar Col de l”Arpettaz komen. Een prachtige klim over een klein weggetje, 12 km met een gemiddeld stijgingspercentage van bijna 8%. Deze klim mag er wezen. Ieder rijdt voor zich met Vic ruim als eerste op de top, gevolgd door Guus en Djerr. Gelukkig is er een restaurant waar we onder genot van een colaatje wachten op iedereen. De ‘non-dalers’ vertrekken vast op het moment dat Rob ook binnen is met de gedachte dat we uiteindelijk tegelijk bij het huis zijn. Na de afdaling krijgen we nog Col de Forclaz voor de kiezen, nog 6 km voordat we de korte afdaling naar ons huis in Queige krijgen. De Vuelta gaat er weer op en dat is toch andere koek, een slotklim met continue uitschieters van 20-25%. Wij vonden 12 al veel… ’s Avonds een lekkere ovenschotel klaar gemaakt door onze maître Gert, ook top na de topdag die we vandaag hebben gehad. Morgen de koniginnerit met oa de prachtige Cormet de Roselend. Ondanks dat het vandaag droog was hopelijk iets meer zon, de voorspelling is redelijk goed. En…Nederland wint ’s avonds in Hamburg met 4-2 van Duitsland, ook leuk om met z’n allen te kijken. Dag 4 Zaterdag 7 september, 140 km / 3381 hm Na het ontbijt en de fotoshoot bij het bord van Queige aan het begin van het dorp vertrekken we in onze ‘Zondag Spoor’ outfit richting Beaufort, gelegen aan de voet van de Cormet de Roselend. Voor het eerst in ons bestaan krijgen we een 2-deling: route 3 voor de bikkels en route 3a voor de watjes... Route 3 gaat namelijk over Col de Pré, een zware beklimming met de laatste 7 km voornamelijk stukken tussen de 8-12%. Daarna komt de route uit bij het Lac du Roselend. Route 3a gaat via de officiële beklimming van Cormet de Roselend, een beauty van een klim. Het wordt 5 om 2, alleen Victor en Guus kiezen er voor om via Col de Pré te gaan, achteraf een goede keuze want ondanks dat het een serieus zware beklimming is, schijnt aan deze kant de zon en is de beklimming over het kleine weggetje fantastisch. Een aanrader! De anderen fietsen de beklimming door het bos waar het beduidend frisser is. Het laatste stuk is hetzelfde, vanaf het meer naar de top van de Roselend. Grappig, we zijn nagenoeg gelijk op de top. Na wat foto’s meteen door want het is koud. Een knetterende afdaling van 20 km volgt tot aan Bourg St. Maurice, lange rechte stukken afgewisseld met technische stukken. In Bourg besluiten we om nog 1 klim te doen voordat we gaan lunchen. Het ding heeft geen naam maar gaat met een kilometer of 7 tot aan het dorp Valezan waarna we dalen tot Aime. Hier willen we gaan lunchen maar het lijkt uitgestorven. Uiteindelijk vinden we toch een resaurant met terras waar we (buiten) kunnen eten. Geen haute cuisine maar een croque monsieur met frites of een hamburger. Niet ideaal zo’n vette hap maar het vult en met een bakkie koffie na kunnen we weer verder. Er volgt meteen een klim, Col du Tra (geen profiel) van ruim 10 km met 800 hoogtemeters. Een lekkere loper, iedereen in z’n eigen tempo maar met de King of Moutain (Vic) natuurlijk vooraan. De afdaling is erg technisch met ongelooflijk veel haarspeldbochten. Bij Moutiers krijgen we een klein stukje snelweg maar buiten de stad gaan we door het dal over b-weggetjes terug naar Albertville. Hier wacht nog een hupje van een kilometer of 4 en dan kunnen we kop over kop terug naar Queige. Lekker bijtanken op het terrasje buiten in de zon, snel even boodschappen doen voor het laatste avondmaal en Rob neemt de taak van onze maître over. Evaluatie van de dag: super mooie tocht, een koninginnenrit waardig. Dag 5 Zondag 8 september, 36 km / 1144 hm Met het oog op de terugreis en de verwachte regen staan we al om 07:00 uur op want we willen om 08:30 uur vertrekken voor de klimtijdrit. De beklimming die uitgezocht is Col de Cyclotouristes van 12,5 km vanuit Albertville met een gemiddeld stijgingspercentage van 7.7%.  Ron heeft gisteravond al aangegeven dat hij niet mee gaat doen, een DNS-je dus. Het ontbijt wordt uitgekiend, niet te veel en niet te weinig, half bidonnetje ivm gewicht, ketting gesmeerd, wedstrijdtenue aan en op naar de start. Aan de voet van de col ligt een prachtige streep waarachter we gaan staan voor de start. Op 3-2-1 is iedereen weg en bám, de eerste kilometer stukken tussen 10 en 14%. Vic is meteen weg en zien we ook niet meer terug. Djerr probeert heel even hem te volgen maar moet snel passen. Henry snel op plek 2 en die staat ie ook niet meer af. Guus haalt Djerr in na 2 km en daarna blijft de volgorde hetzelfde. Ondanks dat iedereen er alles nog uitperst is ‘de wedstrijd’ best saai, geen wisselingen meer tot de finish op 1330m. Derhalve wordt de uitslag: 1. Victor: 54:47 2. Henry: 58:00 3. Guus: 1:01:32 4. Djerr: 1:05:41 5. Gert: 1:11:55 6. Rob: 1:18:42 7. Ron: DNS   Als we aan de afdaling beginnen gaat het regenen en wordt het serieus koud. Het wegdek is erg slecht en moeten bijna stapvoets naar beneden. De handen verkrampen van de kou en menigmaal moeten we stoppen om de handen wat op te warmen om fatsoenlijk te kunnen remmen. Het moet maar even zo zijn, zo meteen wacht ons een warme douche. Het huis is inmiddels door Ron opgeruimd, we hoeven dus alleen op te warmen en op te frissen voordat we in de auto stappen om terug naar huis te gaan. De terugreis verloopt dit jaar wel voorspoedig en zijn ’s avonds rond 21:00 uur weer in Nijmegen. De evaluatie hebben we in de auto gedaan, mooie en vriendelijke omgeving met verrassend mooie beklimmingen. Onbekend maakt in dit geval niet onbemind. Albertville: aanrader! Totaal 4 dagen: 394 km / 10.359 hm Albertville: voor ons dit jaar een perfect alternatief voor Guillestre, lekker gefietst en een relaxte sfeer onderling. Mooi mannen! Benieuwd waar we volgend jaar verbljven?! Guus https://www.climbbybike.com/profile.asp?Climbprofile=Col-de-la-Croix-Fry&MountainID=6119https://www.climbbybike.com/profile.asp?Climbprofile=Col-des-Aravis&MountainID=6028https://www.climbbybike.com/profile.asp?Climbprofile=Col-des-Aravis&MountainID=6028https://www.climbbybike.com/profile.asp?Climbprofile=Col-des-Saisies&MountainID=6545https://www.climbbybike.com/profile.asp?Climbprofile=Col-de-Tami%E9&MountainID=6449https://www.climbbybike.com/profile.asp?Climbprofile=Col-de-lEpine&MountainID=6041https://www.climbbybike.com/profile.asp?Climbprofile=Col-de-lArpettaz&MountainID=6030https://www.climbbybike.com/profile.asp?Climbprofile=Cormet-de-Roselend&MountainID=6771https://www.climbbybike.com/profile.asp?Climbprofile=Col-du-Pr%E9&MountainID=6692https://www.climbbybike.com/profile.asp?Climbprofile=Col-des-Cyclotouristes&MountainID=6507shapeimage_1_link_0shapeimage_1_link_1shapeimage_1_link_2shapeimage_1_link_3shapeimage_1_link_4shapeimage_1_link_5shapeimage_1_link_6shapeimage_1_link_7shapeimage_1_link_8shapeimage_1_link_9

Guus Vonk

www.guusopdefiets.nl

  Djerr        

Henry           

Rob          

  Ron          

HOME    REISVERSLAGEN    PROFIELEN    COLS    BEKLIMMINGEN    FOTOALBUM    TECHNIEK    MEDISCH    BIKEFITTING    CONTACT

Dag 1

Dag 2

Dag 3

Dag 4

  Gert       

(klik op de col voor het profiel)

Ook dit jaar geen Guillestre, organisator Gert komt zelf tot de conclusie dat het wel erg ver rijden is. Daarnaast kun je er weinig rondjes fietsen, het zouden heen en terugjes worden, hetgeen niet echt favoriet is binnen onze groep.

Gelukkig is snel een alternatief gevonden want Guus was al bezig met de standplaats voor volgend jaar: Albertville. Deze standplaats krijgt algemene goedkeuring, prima te rijden en er zijn mooie routes te maken. Er wordt een 10-persoons huis gehuurd in Queige, een dorpje iets ten noord-oosten van Albertville.

  Victor          

Filmpje Albertville